Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tussilago farfara & Viburnum opulus

fotò
fotò
Erbo-de-la-pato

Tussilago farfara

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.

Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.

Descripcioun :
L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countràri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou ràumi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).

Port : Erbo
Taio : 8 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Ribiero - Ouraias - Limas - Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753

fotò
fotò
Toumo

Viburnum opulus

Adoxaceae Caprifoliaceae

Àutri noum : Toumié, Sambu-d'aigo, Sambu-rose, Milo-flour, Boulo-de-nèu.

Noms en français : Obier, Viorne obier.

Descripcioun :
La boulo-de-nèu o enca lou milo-flour èi lou bouissoun d'ort emé de flour tóutis esterlo (naturalamen i'a soulamen aquéli dóu deforo). La toumo trachis, dins la naturo, proche d'aigo e dins li bos umido. Èi pas un planto proun coumuno en Prouvènço. Se recounèis eisadamen emé si fueio di tres partido. Li fru devènon rouge un cop madur.

Usanço :
Li fru soun un pau empouisounant crus (dounon lou bòmi e soun purgatiéu), li fau faire couire pèr pousqué li manja (counfituro). An de prouprieta cardio-tounico. La rusco èi couneigudo pèr apasima li countracioun de la maire (uterus) qu'es antispasmoudico, astringènto e sedativo. S'emplego tambèn contro li moureno e li cambo lourdo.

Port : Aubret
Taio : 1 à 4 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Ribiero - Bos umide - Pargue
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Viburnum opulus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
ges
ges
ges
ges
RRR
C

Tussilago farfara & Viburnum opulus

ges
ges
C
C
R
C
CC
CC

Coumpara Erbo-de-la-pato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Toumo emé uno autro planto

fotò